Het is weer eens gebeurd, zonder dat ik er erg in heb. Ik voel me al een tijdje supernerveus. En ja, ik heb straks een afspraak met een klant op school. Een adviesgesprek met een leerkracht en ouder. Maar dat is niets om mij zenuwachtig over te maken, want ik heb er zin in. De observatie, de hulpvragen en ingevulde vragenlijsten hebben een mooi verslag opgeleverd met uitleg, scores en heel veel tips & strategieën. Ik verheug mij erop om het verslag te gaan bespreken. Toch?
Maar waarom zit ik dan nu zo te hyperen? Ik zou de ontspannenheid zelve moeten zijn. Ik zit per slot van rekening in een heerlijke leunstoel in de tuin, te genieten van het prachtige zomerweer. Wel terwijl ik mijn administratie doe, niet echt mijn favoriete bezigheid. Maar als zelfstandig ondernemer kun je lekker je eigen ‘kantoor’ uitkiezen, waardoor administratie doen mij vandaag geen vervelende gedachten oplevert. En toch… die kriebels in mijn armen en benen, dat rare gevoel in mijn lichaam. Zo herkenbaar van wanneer er iets heel spannends te gebeuren staat.
En dan weet ik het, ik heb niet opgelet vanochtend! Onderweg naar een vriendin stopte ik even bij de Coffee Company, ik was namelijk wat vroeg voor de afspraak. Daar nam ik alvast een eerste koffie. Bij mijn vriendin thuis volgden nummer twee en drie. Allen met cafeïne. En daar zat de fout. Ik was even vergeten dat ik mijn koffie beter zonder cafeïne kan drinken. Eén beker is tot daar aan toe, maar na twee of drie bekers wordt ik gewoon een beetje hyper. Dat vergeet ik wel eens tijdens zo’n ochtendje gezelligheid.
Dit is ook het moment waarop ik mij realiseer dat overprikkeldheid mij weer overkomen is. Ik heb dat vaker, dat ik passief ben en dat prikkels mij overkomen. Dan zijn er onverhoopt situaties waarin ik óf nog gevoeliger wordt voor prikkels (bijvoorbeeld door stress, niet fit zijn of door inderdaad teveel koffie mét cafeïne te drinken) óf dat ik een overload aan prikkels krijg en mijn systeem overspoeld wordt (een iets te druk feestje, door de week om 17:30 uur boodschappen gaan doen, of per ongeluk op paasmaandag naar de Ikea). Met als gevolg nogal vervelende gevoelens, zoals irritatie, nervositeit en enórm geprikkeld zijn (letterlijk J). En daar zit ik nu. In mijn heerlijke tuin. Dusssss.
Gelukkig kan ik tegenwoordig direct wisselen naar actief ‘prikkelmanagement’. Inmiddels weet ik precies wat ik nu het beste kan gaan doen. Ik ga nu gewoon heel vroeg naar mijn afspraak, zodat ik heerlijk relaxed kan rijden. Mijn telefoon zet ik op stil en de radio laat ik ook uit, ik zet een cd-tje met rustige muziek op. En hoewel ze op de school waar ik heen ga, erg respectabele automaten-cappuccino hebben, houd ik het even bij mijn flesje water.
Zo fijn dat ik dat kan, ‘prikkels managen’. Ik weet wat ik nodig heb wanneer het fout is gegaan. Nog fijner is dat ik het ook aan anderen uit mag leggen. Want jij kunt dat natuurlijk ook. Als jij ook dat momentje hebt en je opeens realiseert dat je overspoeld bent door zintuiglijke prikkels. Dan kun je de ‘rem’ erop zetten en ervoor zorgen dat je terug in ‘chill-modus’ komt. Daarvoor wil je minder prikkels en kalmerende prikkels. Handig om voor jezelf te weten wat je nodig hebt op zo’n moment.
