Ik bemoei mij overal mee. En met goede reden hoor, want ik kan echt heel goed ‘dingen regelen’. Zo regel ik wat af voor ons sociale leven en dat van onze zoon. Maar eerlijk gezegd wíl ik ook heel graag regelen, want dat past erg goed bij mijn prikkelprofiel; Overprikkeld.
Controle houden over waar we heen gaan, wat we gaan doen, met wie, hoe lang, enzovoorts, betekent dat ik controle kan houden over het soort prikkels die er op mij afkomen. Vaardig gedrag zou je zeggen… toch?
Maar het helpt mij helaas niet altijd, want het brengt ook spanning met zich mee. Doet iedereen wel mee met mijn agenda, zijn er niet al andere mensen (verkeerd!) aan het regelen en heb ik wel aan alles gedacht? Zijn er wel genoeg zitplekken in het café waar we afgesproken hebben? Staan of hangen op een barkruk vind ik namelijk alles behalve comfortabel. Maar dit alles roept juist de spanning en stress op die ik probeer te voorkomen en ik ben al overprikkeld genoeg.
Maar ik leer – yay!, nog voor mijn 50ste levensjaar – dat loslaten en dingen op zijn beloop laten ook best wel wat rust oplevert. Oh… dus dáárom is mijn partner vaak zo enorm relaxed. Omdat hij zich niet zo druk maakt…. Hmmm.
Als ik heel eerlijk ben, komt het meestal wel goed. Met de hoeveelheid stoelen, de plek waar we terecht komen, hoe druk het is en dat soort dingen. Ik gun het ieder overprikkeld mens. Lekker laten gaan!
